Do Tarnowa przyjechali kardynał Marian Jaworski, abp Stanisław Budzik, metropolita lubelski, bp Jan Styrna, biskup kielecki Jan Piotrowski, bp Tadeusz Rakoczy i bp Piotr Greger z diecezji bielsko-żywieckiej. Mszę św. koncelebrowali także biskup tarnowski Andrzej Jeż oraz bp Wiesław Lechowicz i bp Stanisław Salaterski. Obecni byli przedstawiciele parlamentu, samorządowcy, a także pracownicy naukowi wyższych uczelni i wspólnota Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Mszę św. koncelebrowało ponad stu kapłanów. Za biskupa modliła się też rodzina, przyjaciele oraz przedstawiciele z rodzinnej parafii w Tropiu.
„Radując się pięknym jubileuszem 40-lecia sakry biskupiej naszego Dostojnego Jubilata otaczamy Go dzisiaj wieńcem gorącej modlitwy i wdzięczności. Dziękujemy dobremu Bogu za to, iż na szlaku historii tarnowskiego Kościoła postawił - w osobie Biskupa Władysława - prawdziwie dobrego Pasterza” - powiedział biskup tarnowski Andrzej Jeż na początku uroczystości w katedrze.
Ordynariusz diecezji podkreślił też, że wiele osób osobiście doświadczyło dobra przez pasterską posługę Biskupa Władysława. „W tej posłudze Ksiądz Biskup Władysław zawsze zbliżał się do ludzi, aby nawiązać z nimi zbawczy dialog, w którym łączył prawdę z miłością, zrozumienie z dobrocią, pokorą i łagodnością, co czyniło go duchowym ojcem i przyjacielem. Jako pasterz Kościoła tarnowskiego – również w imieniu moich poprzedników – składam Księdzu Biskupowi Władysławowi gorące „Bóg zapłać” za czterdziestoletnią posługę biskupią, za gorliwość apostolską i poruszające świadectwo życia” - dodał biskup.
Mszy św. przewodniczył sam Jubilat. W uroczystościach uczestniczyło wiele osób, którzy cenią biskupa i mają mu za co dziękować. W tym gronie byli także członkowie Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, bo biskup Bobowski koordynował pracę Duszpasterstwa Rodzin w diecezji.
„To piękny jubileusz. Księdzu biskupowi jesteśmy bardzo wdzięczni, bardzo go cenimy. Prosimy dziś o zdrowie dla niego i Boże błogosławieństwo, by nadal mógł być z nami ” - mówi Stanisław Klimek, prezes Stowarzyszenia Rodzin Katolickich.
W homilii abp Stanisław Budzik, metropolita lubelski wspominał uroczystość święceń biskupich, swojego ojca duchownego z Wyższego Seminarium Duchownego. W 1975 roku, uczestniczył w nich wówczas jako alumn. Sięgając do seminaryjnych zapisków, arcybiskup opowiedział jak wspólnota WSD żegnała w auli ojca duchownego Władysława Bobowskiego. „Był naprawdę dobrym ojcem, świętym kapłanem, niezwykle szlachetnym, mądrym, delikatnym i kulturalnym człowiekiem. Wszystkie te cechy i zasługi w ciągu jego sześcioletniej pracy w seminarium podnieśli alumni w akademii, którą naprędce zgotowano. Śpiewał chór, przemawiał dziekan wręczając mu kielich – dar alumnów, oraz ksiądz rektor – przekazując pastorał od księży profesorów. Ksiądz rektor wyraził znamienne życzenie – aby pozostał nadal tak miły i skromny, tak prosty i bezpośredni, jak dotąd. Na koniec przemówił nominat. Jego słowo było tak proste i szczere, tak pokorne, piękne i Boże, że dziękować należy Panu za to, iż na drodze naszego powołania postawił takiego człowieka” - mówił w homilii metropolita lubelski.
Abp Stanisław Budzik podkreślił też, że bp Władysław Bobowski był i jest żywą Ewangelią Jezusa Chrystusa, świadkiem i heroldem Bożej miłości i dobroci.
„Wszyscy, którzy spotkali się z Tobą, otarli się o Ciebie choć na chwilę, zawsze odchodzili mądrzejsi, pogodniejsi i lepsi. Wśród Twoich wychowanków jest także kilku biskupów. Wczoraj odwiedziłem w szpitalu w Warszawie ks. abpa Zygmunta Zimowskiego, który chciał być na tej uroczystości. Zapewnił, że łączy się w modlitwie z Dostojnym Jubilatem i ofiaruje w Jego intencji swoje cierpienie” - powiedział abp Budzik.
Na zakończenie uroczystości w imieniu duchowieństwa życzenia złożył Jubilatowi ks. Stanisław Wojdak, ojciec duchowny z tarnowskiego seminarium.
Nawiązując do hasła biskupiej posługi Humanum indivinare, czyli: "To, co ludzkie przebóstwiać", ks. Wojdak podkreślił, że dziś uroczyście możemy powiedzieć, że życie bpa Bobowskiego było i jest potwierdzeniem treści biskupiego zawołania.
„My tarnowscy kapłani dziękujemy Bogu za dar Twojej osoby i posługi jako kapłana, ojca duchownego kleryków, profesora, wykładowcy, biskupa a przede wszystkim jako świadka Chrystusa. Życzymy księdzu biskupowi dużo zdrowia, sił, wiele Bożych łask, byś nadal mógł być wśród nas” - powiedział.
Jubilat bp Władysław Bobowski dziękował wszystkim za przybycie i modlitwę. „Jubileusz to czas radości, ale i czas szczególnej wdzięczności. Życie i powołanie jest Bożym darem. Bez Bożej pomocy nie możemy wierzyć, kochać Boga i służyć ludziom z miłością. Jubileusz to też czas, by w modlitwie pamiętać o przeproszeniu Boga, bo nikt z nas nie jest ideałem. Jubileusz to czas serdecznej prośby kierowanej do Boga o łaskę wytrwania, bo przybywać będzie dolegliwości związanych z wiekiem” - mówił biskup.
23 grudnia 2014 r. minęło 40 lat od nominacji biskupiej dokonanej przez papieża Pawła VI, zaś 2 lutego przypada dokładna rocznica sakry biskupiej bpa Bobowskiego, udzielonej mu w tarnowskiej katedrze przez biskupa Jerzego Ablewicza.
Biskup senior jest człowiekiem otwartym, życzliwym, wspiera dzieła charytatywne i ubogich. Bp Władysław Bobowski jest honorowym obywatelem Tarnowa, Ryglic i Gródka nad Dunajcem. Ksiądz Biskup jest także w gronie nagrodzonych Tarczą Herbową "Zasłużony dla Miasta Nowego Sącza". Niedawno otrzymał też Złotą Odznakę Honorową Województwa Małopolskiego – Krzyż Małopolski.
Bp Władysław Bobowski przez 35 lat pełnił w diecezji tarnowskiej posługę biskupa pomocniczego, zaś od pięciu lat, jako biskup emeryt, nadal służy swoim doświadczeniem i posługą duszpasterską.
„Przede mną trójka mojego rodzeństwa zmarła po urodzeniu. Ja pierwszy przeżyłem. Kiedy zostałem kapłanem, po Mszy św., mama powiedziała mi, że kiedy była ze mną w ciąży, modliła się do Boga, żeby wziął na własność to dziecko, ale żeby ono żyło. Od tej chwili wiem gdzie jest początek mojego powołania” - powiedział jubilat w rozmowie z dziennikarzami.
Bp Bobowski uważa, że 40 lat bardzo szybko minęło. „Wydaje mi się, że jak człowiek jest zajęty, pracuje i często wyjeżdża w teren to czas szybko płynie. Głosiłem kazania, wizytowałem parafie, udzielałem sakramentów. To pracowity czas, ale dający wiele radości, kiedy odczuwa się dużo dobrej woli u kapłanów i świeckich. Widziałem też jak młodzież garnęła się do Boga, chętnie uczestnicząc w pielgrzymkach i wakacyjnych formach wypoczynku. Teraz na emeryturze też chętnie pomagam. To jest nasze powołanie, jesteśmy dla ludzi. Doświadczam dużo życzliwości. To też mnie mobilizuje, żeby ludziom służyć na miarę moich możliwości” - podkreśla Jubilat.
Ks. dr Władysław Bobowski urodził się w dniu 19 marca 1932 r. w Tropiu. Po złożeniu egzaminu dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych otrzymał święcenia kapłańskie w dniu 23 czerwca 1957 r. Pracował jako wikariusz w Parafii Ryglice, był katechetą w Tarnowie (1961-1962). Podjął studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (gdzie otrzymał tytuł doktora teologii) oraz na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Pełnił funkcję ojca duchownego w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie (1969-75), był wykładowcą teologii życia wewnętrznego (1969-99). Mianowany biskupem pomocniczym przyjął sakrę biskupią w katedrze tarnowskiej w dniu 2 lutego 1975 r., z rąk ówczesnego Biskupa Tarnowskiego Jerzego Ablewicza. Jako biskup troszczył się o stałą formację duchową kapłanów oraz osób konsekrowanych, koordynował pracę Duszpasterstwa Rodzin oraz nieprzerwanie przez 30 lat pełnił obowiązki wikariusza generalnego. Był inicjatorem organizowania letniego wypoczynku dzieci i młodzieży z diecezji tarnowskiej, zwanego "Wakacjami z Bogiem". Dzięki Niemu w diecezji powstała i rozwinęła się, szeroko dziś rozpowszechniona, Dziewczęca Służba Maryjna. W ramach Konferencji Episkopatu Polski pełnił funkcję: Przewodniczącego Komisji Duszpasterstwa Młodzieży (1983-94); vice Przewodniczącego Komisji Duszpasterstwa Turystycznego, członka Komisji ds. Zakonnych, członka Komisji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.
Hasło biskupiej posługi pasterskiej brzmi: Humanum indivinare, czyli: "To, co ludzkie przebóstwiać".
