Z misyjnym powołaniem ks. Leszka związana jest postać księdza Jana Czuby, który był jego katechetą w szkole średniej.
Zapraszamy do przeczytania ciekawego artykułu autorstwa ks. Krzysztofa Czermaka, dyrektora Wydziału Misyjnego.
Kapłaństwo dla Kościoła powszechnego czyli misje w życiu księdza Leszka Leszkiewicza
Już drugi raz byli i obecni misjonarze, ale też cała rzesza innych kapłanów i świeckich, przyjęli z wielką radością wiadomość, że nowy biskup pomocniczy w diecezji tarnowskiej to kapłan, którego życie związane jest w sposób szczególny z misyjną działalnością Kościoła. Ta radość przybrała konkretny wyraz w dniu 19 grudnia 2015 roku, gdy papież Franciszek mianował ks. Leszka Leszkiewicza biskupem. Urodzony w 10 maja 1970 r. w Gorlicach i wyświęcony na kapłana w dniu 25 maja 1996 roku, ksiądz Leszek jest trzecim biskupem spośród obecnie 130 osobowej grupy misjonarzy fidei donum z diecezji tarnowskiej, którzy podejmują lub podejmowali pracę ewangelizacyjną na trzech kontynentach: afrykańskim, amerykańskim i azjatyckim.
Życie kapłańskie księdza biskupa nominata było w szczególny sposób związane z działalnością misyjną Kościoła. Po zgłoszeniu swojej dyspozycyjności do podjęcia pracy w Ameryce Południowej, aby się odpowiednio do nie przygotować, został skierowany – jak zdecydowana większość kandydatów na misjonarzy – do Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie, gdzie przebywał od początku września 1999 do końca maja 2000 roku. Następnie, będąc skierowany do Ekwadoru, udał się do Hiszpanii, gdzie doskonalił znajomość języka hiszpańskiego, którym miał się posługiwać we wspomnianym kraju. Z Hiszpanii powrócił przed Bożym Narodzeniem 2000, by w dniu 30 grudnia zostać uroczyście posłanym przez Kościół tarnowski na pracę ewangelizacyjną w Ekwadorze. Krzyż misyjny na szyję księdza Leszka nałożył bp Władysław Bobowski.
Z misyjnym powołaniem księdza Leszka związana jest postać księdza Jana Czuby, który był jego katechetą w szkole średniej. Decyzję o zgłoszeniu do biskupa swej dyspozycyjności na podjęcie pracy misyjnej ksiądz Leszek podjął w szczególnej chwili. Był to dzień symbolicznego pogrzebu księdza Jana w tarnowskiej katedrze. Zapewne też głęboko utkwiły w sercu księdza Leszka pełne humoru słowa, które ksiądz Jan, spiesząc się, skierował do niego przed swym – jak się potem okazało – ostatnim wyjazdem do Konga: „Nie pogadamy dziś wiele, ale zostaw to wszystko, co tu masz i jedź na misje, bo to dobrze tak coś więcej popracować, zanim się odpocznie”.
Swą misyjną posługę ksiądz Leszek rozpoczął pod koniec stycznia 2001 roku w diecezji Babaoyo, w samej jej stolicy. Po ponad ośmiomiesięcznym wejściu w realia i mentalność miejscowej ludności został skierowany do Buena Fe, gdzie w parafii św. Jacka był wikariuszem, a od jesieni 2004 roku proboszczem. Sam mogłem dostrzec pastoralne oddanie księdza Leszka w Buena Fe w różnych wymiarach życia parafialnego. Opatrzność Boża sprawiła, że spędziłem z księdzem Leszkiem niemal ostatnie trzy tygodnie jego duszpasterskiej posługi.
Pod koniec pobytu księdza Leszka w Ekwadorze w każdą niedzielę kościół św. Jacka w Buena Fe gościł w swych murach ok. 1000 osób. To niewątpliwie owoc pracy naszych tarnowskich kapłanów, pośród których ksiądz Leszek chronologicznie był drugim. Ta liczba mówi wiele, jeśli weźmiemy pod uwagę, że w momencie objęcia parafii przez tarnowskich misjonarzy w lutym 2000 r., we mszach niedzielnych uczestniczyło regularnie tylko kilkadziesiąt osób. O intensywności posługi duszpasterskiej świadczył również fakt, że rocznie w parafii, biorąc również pod uwagę ponad czterdzieści kaplic dojazdowych, udzielane było prawie półtora tysiąca chrztów.
Inna dziedzina ewangelizacji, w którą angażował się ksiądz Leszek, to media. W Buena Fe istniały wtedy trzy lokalne rozgłośnie radiowe. W tych rozgłośniach w każdym tygodniu gościł ksiądz Leszek. W „Radio Latina” w czwartki ksiądz Leszek przedstawiał punkt widzenia Kościoła katolickiego na wydarzenia w świecie, w Ekwadorze i w samym Buena Fe. Podobnie był obecny w telewizji kablowej „Buena Vision”, gdzie występował co tydzień z pięciominutową refleksją.
Do szczególnego zauważenia jest troska księdza Leszka, jaką wyrażał w stosunku do najbiedniejszych dzieci. Urzeczywistniał ją m.in. przez realizację projektu, finansowanego przez kolędników misyjnych diecezji tarnowskiej. Był to projekt ewangelizacyjno-socjalny, który dotyczył „wyszukanych” w Buena Fe trzydzieściorga najuboższych dzieci (w tym czworga dzieci z Kościoła protestanckiego), których trudna sytuacja polegała na kilku podstawowych brakach. Były to dzieci bez tożsamości, czyli bez dokumentu stwierdzającego ich istnienie. Jest to dla nich bardzo krzywdzące, gdyż zamyka drogę do edukacji i jakichkolwiek świadczeń. Wśród tej grupy znajdowały się też dzieci, których rodzice nie mają pieniędzy na opłacenie szkoły (często wielość dzieci w rodzinie pozwala rodzicom na posłanie do szkoły tylko tych najstarszych) czy wreszcie są to dzieci pozostawione przez rodziców.
Dla Kościoła w Ekwadorze ksiądz Leszek pozostawił jeszcze pewne struktury materialne. Wyposażył kościół parafialny, wykończył budynki katechetyczne i rozpoczął budowę bardzo potrzebnej kaplicy Niño Divino, która później stała się kościołem dla nowej wspólnoty parafialnej.
Po powrocie do kraju, w sierpniu 2006 roku, ksiądz Leszek udał się do Rzymu, gdzie skierowany przez biskupa tarnowskiego Wiktora, rozpoczął studia misjologiczne na Urbanianum. Zakończył je w 2009 roku licencjatem. Zagadnienie poruszone w pracy naukowej dotyczyło trudnego ze wszech stron zjawiska w Kościele Ameryki Południowej – powstających i działających sekt. Temat pracy pisanej w języku włoskim, u profesora Jesús Angel Barreda, to: „La nuova ewangelizzazione come la risposta della Chiesa in America Latina al fenomeno delle sette e dei nuovi movimenti religiosi” („Nowa ewangelizacja jako odpowiedź Kościoła w Ameryce Łacińskiej na zjawisko sekt i nowych ruchów religijnych”).
Po powrocie ze studiów ksiądz Leszek został mianowany zastępcą dyrektora Wydziału Misyjnego tarnowskiej Kurii, pełniąc tę funkcję przez rok – do wakacji 2010 roku. Wtedy rozpoczął bardzo odpowiedzialną pracę kapłańską, którą jest formacja przyszłych kapłanów. I tutaj więc, dla człowieka, który wiedział, że „jeśli kapłaństwo, to tylko w duchu odpowiedzialności za cały Kościół”, otworzyła się perspektywa misyjnego przeżywania Kościoła. Ducha misyjnego przeszczepiał w serca i umysły alumnów, co zawsze jest trudnym zadaniem. Obok spełnianych zadań w ciągu roku akademickiego, podejmował również w tym duchu misyjną formację swoich podopiecznych podczas wakacji. Wraz z alumnami udawał się na ich tzw. staż misyjny do Ekwadoru (2011) i Peru (2013).
Cały ten okres pracy w Wydziale i bycia prefektem w tarnowskim WSD to nieprzerwany ciąg hojnie oddawanego czasu na rzecz formacji misyjnej innych. Podejmował więc wykłady w Domu Formacji Misyjnej im. ks. Jana Czuby w Czchowie podczas organizowanej cyklicznie Szkoły Animacji Misyjnej, w diecezjalnym biuletynie misyjnym diecezji tarnowskiej Głoście Ewangelię publikował teksty do duszpasterskiej pracy z młodzieżą, i nie tylko z młodzieżą. Aktywnie też uczestniczył w spotkaniach Legionu Misyjnego, formacji stworzonej przez księdza Stanisława Wojdaka. Podczas ostatnich kilku spotkań przed swoją nominacją ukazywał nam wizję Kościoła, o jakim marzy Franciszek. Dobrze więc wiem, a myślę, że wiele innych osób również, jaki Kościół będzie budował biskup Leszek Leszkiewicz i w tym winniśmy go wspierać, bo to z wielu względów niełatwe zadanie.
Ks. Krzysztof Czermak
