Radiowcy już w Republice Konga. Dyrektor RDN Małopolska i RDN Nowy Sącz ks. Jan Bartoszek i technik Henryk Bukowiec dotarli do Brazzaville.

W walizkach mają dużo sprzętu. Pracy też będzie sporo – relacjonuje prosto z Afryki ks. Jan Bartoszek.

– Nasz technik Henryk Bukowiec wspiął się na maszt, aby zobaczyć jaka jest kondycja tego sprzętu, który tam jest umieszczony. Okazuje się, że zarówno anteny jak i przewody są mocno zużyte przez słońce i deszcz. Konieczna będzie ich wymiana. Próbujemy się zorientować jakie są tutaj możliwości w nabyciu tego sprzętu. Nie jest to łatwa sprawa, ale spore wyzwanie dla nas. Próbujemy im jakoś pomóc.

 

 

Radio Magnificat nadaje program od 7 do 19. W ramówce są m.in. Msza św. Koronka, różaniec, różne nabożeństwa oraz muzyka. Nie ma serwisów informacyjnych. W radiu pracuje 6 osób.

W Kongu jest więc praca w radiu, a także wspólna modlitwa we wspólnotach, gdzie posługują tarnowscy misjonarze i odwiedziny w miejscowej szkole.
Radiowców odwiedził także arcybiskup, który ich zaprosił do Konga.

Przez dwa tygodnie trwała będzie praca, by poprawić możliwości nadawacze radia Magnificat. Jest to rozgłośnia diecezjalna – mówi dyrektor RDN Małopolska i RDN Nowy Sącz ks. Jan Bartoszek. 
– Będziemy podejmować działania modernizacyjne rozgłośni radiowej w Brazzaville. Tam radio jest, działa, funkcjonuje, ale tak jak to było w naszym przypadku czas robi swoje i potrzebne są nowe rozwiązania, nowe też są możliwości. Dwa tygodnie pobytu mamy nadzieję, że wystarczą na to, aby pomóc w udoskonaleniu tych form nadawczych właśnie tam w diecezji Brazzaville, gdzie pracują nasi misjonarze ks. Bogdan Piotrowski i ks. Maciej Fleszar.

Henryk Bukowiec współpracował już wcześniej z misjonarzem ks. Bogdanem Piotrowskim, bo kompletował sprzęt do wyposażenia stacji radiowej. Teraz będzie m.in. przegląd urządzeń i modernizacja radia tak, żeby mogło jeszcze lepiej służyć lokalnej społeczności.

 

Więcej na RDN Małopolska:

https://rdn.pl/236931/radio-z-tarnowa-pomaga-radiu-w-brazzaville/?fbclid=IwAR3cCJ4qwaRDuT3EgE8mdRDfXm-y5nscuiE4BI1Jt6Gu_0BKEzKoQg2LT6A

 

poniedziałek, 26 luty 2024 18:59

Katedra Młodych

Katedra Młodych
 
40 dzieci i młodzieży należących do grup parafialnych z bazyliki katedralnej w Tarnowie uczestniczyło w oazie zimowej w Brennej w Beskidzie Śląskim. Liczba chętnych zaskoczyła samych organizatorów. - Udało się nam zebrać dzieci i młodzież działającą w różnych grupach parafialnych: ministranci, lektorzy, dziewczęca służba maryjna, schola, świetlica parafialna, szkolne koło caritas. To było takie marzenie naszego Księdza Proboszcza Adama Nity, żeby wszyscy pojechali razem, w ten sposób zawiązała się jeszcze większa więź między nimi - wylicza siostra Daria Łysoniek MChR, współorganizatorka wyjazdu i opiekunka świetlicy przyparafialnej.
 
- To już trzeci taki wspólny wyjazd, który sprawdza się doskonale, dzieci i młodzież mimo różnicy wieku doskonale się dogadują, starsi opiekują się młodszymi, uczą się też odpowiedzialności. Taki wyjazd, który ma elementy programu formacyjnego zaczerpniętego z idei oazy sługi bożego Franciszka Blachnickiego doskonale sprawdza się na współczesne czasy, jest nadal bardzo atrakcyjny i trafiający do młodego pokolenia. Ma też formę edukacyjną i wychowawczą. Pogłębia relację z Bogiem i drugim człowiekiem i daje solidny fundament na przyszłość - mówi ks. Jakub Jasiak, wikariusz katedralny i współorganizator wyjazdu.
 
W programie dnia była spowiedź św, codzienna Msza św., postać dnia - znani sportowcy wyznający wiarę w Boga, namiot spotkania - adoracja, spotkania w grupach, wyprawa otwartych oczu - codziennie inna atrakcja, pogodny wieczór. Nie zabrakło konkursu czystości pokoi. Oprócz stałych punktów codziennie były zapewnione atrakcje: wędrówki górskie, kryte lodowisko, stok narciarski i saneczkowy oraz wizyta w Chlebowej Chacie, miejscu przedstawiającym historię chleba z możliwością zajęć praktycznych z wypiekania chleba lub podpłomyków.
Oazowiczów odwiedził Arcybiskup Senior Wiktor Skworc, który podzielił się swoimi wspomnieniami z czasów posługi w Tarnowie. Dzieci i młodzież otrzymały obrazki i słodki upominek. Ksiądz Arcybiskup odpowiadał również na pytania dzieci, takie jak: czy był ministrantem; jak zostaje się arcybiskupem; jak powstał ośrodek w Brennej.
 
Oaza odbyła się w Ośrodku Spotkań i Formacji archidiecezji katowickiej w domu Tabor przy wsparciu finansowym "Caritas" diecezji tarnowskiej i parafii katedralnej. Nad dziećmi sprawowała opiekę również siostra Monika Radecka MChR, siostra Kinga Frąc MChR oraz pan Dominik Ciećko.
- Wspaniały czas, pełen dobrych przeżyć, bycia razem, na pewno pojadę za rok - mówi jedna z uczestniczek.
- Syn i córka bardzo zadowoleni. Byliśmy pod wrażeniem z mężem ich samodzielności. W czasie oazy brali udział w pracy w grupie modlitewnej, liturgicznej, gospodarczej i rozrywkowej. Mieli swoje wyznaczone zadania, jestem z nich dumna, że tak pięknie wypełniali swoje obowiązki - mówi mama jednego z rodzeństwa, które uczestniczyło w oazie.
 
Fot. Dominik Ciećko
Praktykować cnoty
 
250 nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej spotkało się na jednym z trzech Wielkopostnych Dni Skupienia, tym razem w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. - To sprawdzona forma spotkania formacyjnego i skupienia. W każdym roku towarzyszy nam inny kontekst, jak również inna osoba z naszej diecezji. W tamtym roku modliliśmy się o beatyfikację ks. Jana Czuby, w tym roku o kanonizację bł. Karoliny Kózkówny. Intencji naszej modlitwy było wiele, bo przecież człowiek jest drogą Kościoła - mówi ks. Jakub Jasiak, diecezjalny duszpasterz nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej.
 
Wielkopostny Dzień Skupienia oraz rekolekcje jesienne są obowiązkową formą stałej formacji nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej, którym Kościół stawia wysokie wymagania z racji pełnionej funkcji. W czasie dnia skupienia nadzwyczajni szafarze uczestniczyli w adoracji, Mszy św., spowiedzi św. oraz wykładzie. Był czas na sprawy formalne, jak również na dyskusje, zadawanie pytań i wnioski na przyszłość. Poruszono temat duchowości nadzwyczajnego szafarza oraz wprowadzenia i recepcji dokumentów V Synodu diecezji tarnowskiej, ze szczególnym uwzględnieniem dokumentu o liturgii. - Nasz opiekun wezwał nas do praktykowania cnót kardynalnych: roztropności, sprawiedliwości, męstwa i umiarkowania. To jeden z przykładów szczególnego rysu męskiej duchowości naszej wspólnoty - mówi nadzwyczajny szafarzy z Dębicy.
 
- To dobry czas umocnienia wspólnoty, zwrócenia uwagi na wiele aspektów naszej posługi i możliwość zastanowienia się nad sobą i podjęcia nawrócenia - dodaje nadzwyczajny szafarz z Bochni.
 
Spotkanie zakończyło się wspólnym obiadem w refektarzu seminaryjnym, który jest również czasem zawiązywania wspólnoty i umocnienia relacji.
Kolejne Wielkopostne Dni Skupienia odbędą się w sobotę 2 marca w Tarnowie i 9 marca w Nowym Sączu.
 
 
Fot. Przemysław Rura

Pełny tekst Apelu:

 

APEL PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI O MODLITWĘ I POST W INTENCJI OJCZYZNY

 

Patrząc na życie społeczne w naszym kraju trudno nie ulec wrażeniu, że jesteśmy widzami, albo też uczestnikami walki jak gdyby „dwóch plemion”. Nie jest jasne, jak do tego doszło. Nie chodzi wszak o dwie różne grupy etniczne, ani nawet o podział postkomunistyczny. Można by odnieść wrażenie, że istotą sporu są przede wszystkim partyjne interesy głównych partii politycznych, które budują emocje społeczne prowadzące do rozbicia poczucia wspólnoty narodowej. Ów spór toczy się – niestety – na pograniczu szacunku dla Konstytucji Rzeczypospolitej. W tej sytuacji, pragnę gorąco zachęcić wszystkich do modlitwy i postu w intencji naszej Ojczyzny.

Nie chcę jednak zabierać głosu w toczącym się sporze politycznym. Chciałbym jedynie zwrócić uwagę na zewnętrzne jego uwarunkowania, które sprawiają, że sprawę przyszłości Ojczyzny wszyscy musimy potraktować dziś niezwykle poważnie. Wyzwania, jakie przychodzą zarówno ze Wschodu, gdzie toczy się wojna, jak i z Zachodu, gdzie obserwujemy poważne zmiany kulturowe oraz dążenie do przekształcenia Unii Europejskiej w jedno państwo, stawiają dziś pytanie o niepodległość Polski. Nie możemy stać się pokoleniem, które przejdzie do historii jako to, które – podobnie jak nasi ojcowie w XVIII w. – doprowadziło do upadku polskiej państwowości. Aby uniknąć tego ryzyka nie możemy na naszych rodaków patrzeć jak na wrogów; nie możemy dopuścić do zwycięstwa ducha podejrzliwości i rozbicia narodowej wspólnoty.

Konstytucja RP z 1997 r. w swojej preambule przypomina nam o obowiązku troski o byt i przyszłość Ojczyzny. Przypomina także, że „my, Naród Polski – wszyscy obywatele Rzeczypospolitej, zarówno wierzący w Boga będącego źródłem prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna, jak i niepodzielający tej wiary, a te uniwersalne wartości wywodzący z innych źródeł, równi w prawach i w powinnościach wobec dobra wspólnego – Polski”, stanowimy wspólnotę. Wspólnota, tak jak jest zakreślona w Konstytucji, jest wspólnotą historii, kultury, a nade wszystko wspólnotą wartości.

Gdy w 1997 r. zawieraliśmy jako społeczeństwo konstytucyjny kompromis aksjologiczny wiele osób w Kościele katolickim w Polsce nie było z niego zadowolonych, gdyż – jak się wydawało – zawierał on zbyt wiele elementów aksjologii starego, komunistycznego systemu. Mam świadomość, że dzisiaj niektórzy Polacy nie są z niego zadowoleni, gdyż uznają, że zawiera zbyt wiele elementów nawiązujących do chrześcijańskiego dziedzictwa narodu. Jeśli chcemy przetrwać jako wspólnota, nie możemy w tym trudnym momencie otwierać zasadniczych sporów odnośnie do wartości konstytucyjnych. Nie jest to zatem czas na ideologiczną walkę. Nie jest to czas na populistyczne działania w rodzaju referendum w sprawie aborcji. Nie jest to czas na podważanie konstytucyjnej wartości małżeństwa jako związku jednej kobiety i jednego mężczyzny. Nie jest to również czas na wprowadzanie do systemu prawnego pojęcia tzw. mowy nienawiści, wykluczającego z debaty publicznej temat wyjątkowości instytucji małżeństwa, prawo dzieci do życia czy zgody na okaleczanie nastolatków.

Nie oznacza to, że o wartościach w ogóle nie powinno się rozmawiać. Bez rozmowy nie sposób ich wszak przekazać następnemu pokoleniu. Nie można jednak o nich dyskutować w duchu tzw. „kultury unieważnienia”, ponieważ jest to rozmowa o fundamencie, na którym wznosi się nasze państwo. Nie należy także – z uwagi na tzw. wydolność sfery publicznej – toczyć wszystkich ważnych sporów równocześnie.

Być może w tym momencie, aby obniżyć temperaturę konfliktu politycznego, konieczne będzie pewne uszczegółowienie niektórych przepisów Konstytucji w zakresie podziału władz i kompetencji poszczególnych organów. Pozwolę sobie jedynie przypomnieć słowa św. Jana Pawła II na temat poszanowania praworządności: „Rządy, które przestrzegają zasad praworządności akceptują w istocie ograniczenie swej władzy i strefy wpływów” (08.10.1988). Ponieważ ludzie mają skłonność do nadużywania władzy, w demokratycznym państwie prawnym konieczny jest podział władz i ich równoważenie się. Chodzi o to, aby jedna partia czy koalicja polityczna nie sprawowała pełni władzy w państwie – jak dzieje się w ustroju totalitarnym – lecz, aby niektóre instytucje władzy znajdowały się w pieczy sił opozycyjnych lub były w ogóle niezależne od jakichkolwiek partii politycznych. Temu celowi służy także konstytucyjnie zróżnicowany okres trwania kadencji poszczególnych organów państwa. Od strony formalnej oznacza to, że rządzący nie stoją ponad prawem, ale podlegają prawu. „Na tym właśnie polega zasada państwa praworządnego, w którym najwyższą władzę ma prawo, a nie samowola ludzi” (CA 44). „Istoty rządu – mówił premier Wincenty Witos, którego jubileusz obchodzimy w tym roku – nie stanowi komenda ani mocne gesty, dowodem siły nie jest gwałt i nadużycie, lecz autorytet oparty na prawie i woli narodu. Oklaski gapiów i zachwyt pochlebców mogą być komuś przyjemne, ale stanowią zarazem groźne ostrzeżenie”.

Nie jest moim zadaniem proponowanie konkretnych działań czy reform politycznych. Nie namawiam także do „okrągłego stołu”, ponieważ nie wszystkim w Polsce dobrze się on kojarzy. Namawiam jednak wszystkich polskich polityków do opamiętania, do spojrzenia na sprawy Ojczyzny z większą powagą, do zapomnienia o własnych pożytkach, aby móc uczciwie służyć naszym braciom i Ojczyźnie. Gra nie toczy się o to, która strona sporu ma rację, ale o bezpieczeństwo państwa.

Apeluję, aby wszyscy, którym drogie są losy Rzeczypospolitej, otworzyli serca i umysły na pojednanie; aby szukali możliwości rozwiązania konfliktów targających życiem politycznym poprzez negocjacje, bez odwoływania się do rozwiązań siłowych; aby przywrócono prawdziwy szacunek dla Konstytucji i opartych na niej przepisów prawa.

Jako naród mamy piękną, ponad tysiącletnią historię, której ważną kartą jest dziedzictwo Solidarności. „Solidarność – to znaczy: jeden i drugi (…). A więc nigdy: jeden przeciw drugiemu. (…) Nie może być walka silniejsza od solidarności” – mówił w Gdańsku św. Jan Paweł II (12.06.1987). Dzięki tak rozumianej solidarności potrafiliśmy zmienić bieg historii Europy. Ale w naszych dziejach mamy także bolesną kartę utraty niepodległości. Tego błędu nie wolno nam powtórzyć. Bądźmy tym razem mądrzy przed szkodą.

Zachęcam wszystkich Polaków do żarliwej modlitwy w intencji naszej Ojczyzny. Szczera modlitwa łączy ludzi, a nie dzieli. Pomaga uwolnić się od egoizmu. Pozwala uspokoić emocje. Uodparnia przed manią wyższości. Mamy piękną tradycję modlitwy za Ojczyznę. Począwszy od kazań ks. Piotra Skargi, po Msze św. w intencji Ojczyzny sprawowane przez bł. ks. Jerzego Popiełuszkę. Mamy piękną tradycję odmawiania różańca w intencji naszej ziemskiej Matki, Ojczyzny. Proszę o dołączenie do każdej osobistej modlitwy intencji o pojednanie między Polakami i pomyślność naszej wspólnej Ojczyzny.

Modlitwa za Ojczyznę przez przyczynę św. Andrzeja Boboli

Boże, któryś zapomnianą do niedawna Polskę wskrzesił cudem wszechmocy Twojej, racz za przyczyną sługi Twojego św. Andrzeja Boboli dopełnić miłosierdzia nad naszą Ojczyzną i odwrócić grożące jej niebezpieczeństwa. Niech za łaską Twoją stanie się narzędziem Twojej czci i chwały. Natchnij mądrością jej rządców i przedstawicieli, karnością i męstwem jej obrońców, zgodą i sumiennością w wypełnianiu obowiązków jej obywateli. Daj jej kapłanów pełnych ducha Bożego i żarliwych o dusz zbawienie. Wzmocnij w niej ducha wiary i czystości obyczajów. Wytęp wszelką stanową zazdrość i zawiść, wszelką osobistą czy zbiorową pychę, samolubstwo i chciwość tuczącą się kosztem dobra publicznego. Niech rodzice i nauczyciele w bojaźni Bożej wychowują młodzież, zaprawiając ją do posłuszeństwa i pracy, a chroniąc od zepsucia. Niech ogarnia wszystkich duch poświęcenia się i ofiarności względem Kościoła i Ojczyzny, duch wzajemnej życzliwości i przebaczenia. Jak jeden Bóg, tak jedna wiara, nadzieja i miłość niech krzepi nasze serca! Amen.

+Stanisław Gądecki
Arcybiskup Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

Warszawa, dnia 19 lutego 2024 roku

Najstarsze muzeum diecezjalne w Polsce przejdzie gruntowną termomodernizację. Jest to kolejny etap prac renowacyjnych zabytkowych kamienic mieszczących zbiory Muzeum Diecezjalnego w Tarnowie.

Jak mówi ks. dr Piotr Pasek, dyrektor Muzeum Diecezjalnego w Tarnowie, prace nad wymianą i konserwacją dachów zabytkowych kamienic są już zakończone. Teraz czas na termomodernizację budynków mieszczących zbiory. – Jesteśmy teraz na etapie kolejnych planowanych prac, które uzyskały dotację z Ministerstwa Ochrony Środowiska, umowy zostały podpisane jeszcze w listopadzie. Obecny etap to przede wszystkim przygotowanie opracowania projektowego, a będzie bardzo wielki front prac, ponieważ dotyczy on przede wszystkim termomodernizacji Scholasterii, Akademioli, Domu Mikołajowskiego i Domu Mansjonariuszy. Prace termomodernizacyjne to przede wszystkim wymiana okien, następnie montaż ogrzewania podłogowego w salach wystawowych jak również ocieplenie stropów. 

 

Ks. Piotr Pasek podkreśla, że prace termomodernizacyjne będą wyzwaniem. – Te prace nie należą do łatwych, ponieważ struktura naszych budynków jest wpisana do rejestru zabytków Województwa Małopolskiego. Są one pod ścisłą ochroną i wymagają wyjątkowej uwagi, tym bardziej że zwłaszcza przygotowywanie ogrzewania podłogowego nastręcza wiele problemów i technicznych i organizacyjnych, bowiem w pomieszczeniach będziemy przechowywali bezcenne zabytki sztuki gotyckiej, które wymagają odpowiedniej wilgotności.

 

 

Remont trwa od czerwca ubiegłego roku. Dyrektor muzeum podaje możliwą datę zakończenia prac. – Bardzo tęsknimy za pełnym wyposażeniem muzeum, i my pracownicy i wszyscy zainteresowani sztuką gotycką. Polecamy to opatrzności Bożej, żebyśmy mogli przynajmniej na wakacje sfinalizować te wszystkie prace. Niemniej jednak wiemy doskonale jak to wszystko wygląda w budowlance, ale ufamy, że rzeczywiście 1 lipiec 2024 roku będzie oficjalną datą uroczystego otwarcia Muzeum w tradycyjnej lokalizacji. 

 

Tymczasem po zakończeniu gruntownego remontu możliwą jest sukcesywna wymiana postumentów pod dzieła z około roku 1946, na których już odciął się ząb czasu.

 

Więcej na RDN Małopolska:

https://rdn.pl/234973/kolejny-etap-remontu-muzeum-diecezjalnego-kiedy-final-prac/

 

niedziela, 18 luty 2024 11:06

Wielkanocne Dzieło Caritas

Wielkanocne Dzieło Caritas

 

Caritas Diecezji Tarnowskiej uczestniczy w akcji Wielkanocne Dzieło Caritas. Oprócz jałmużny wielkopostnej, której towarzyszy skarbonka wielkopostna przekazywana dzieciom szkolnym lub wpłata na konto Caritas: 
71 1020 4955 0000 7302 0097 4683 z dopiskiem „jałmużna wielkopostna”, zachęcamy do nabywania baranków wielkanocnych i paschalików. Przygotowaliśmy 54 700 baranków i 34 300 paschalików, które  począwszy od I niedzieli Wielkiego Postu rozprowadzane będą są przez członków Parafialnych Zespołów Caritas. Paschalik można wykorzystać podczas Liturgii w Wielką Sobotę, a następnie postawić na świątecznym stole. Można też zapalić go na grobie najbliższych w Poniedziałek Wielkanocny. Baranek w wielkanocnym koszyku niech przypomina nam o zwycięstwie Jezusa nad śmiercią i grzechem.

Ofiary składane przy okazji akcji są przeznaczane na pomoc osobom chorym i starszym. Zachęcamy, by baranki i świece paschalne z logo Caritas były nie tylko ozdobą świątecznych stołów, ale nade wszystko niech będą symbolem pomocy osobom chorym i starszym.

Kolejny Kurs dla fotografów i filmowców, którzy chcą wykonywać swoją pracę w czasie liturgii, odbędzie się w sobotę 9 marca br. w Tarnowie.

Jest on organizowany przez Diecezjalną Komisję Liturgiczną. Już zostały otwarte zapisy na ten kurs. Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółami dotyczącymi kursu oraz z informacją jak zgłosić swój udział.

TERMIN: Sobota 9 marca 2024 r.
Rozpoczęcie o godz. 9.00; zakończenie planowane jest ok. godz. 15.30 (przewidziana jest również przerwa obiadowa i poczęstunek).


MIEJSCE: Wyższe Seminarium Duchowne w Tarnowie, ul. Piłsudskiego 6.


WARUNKI UCZESTNICTWA: W kursie mogą brać udział osoby, które ukończyły 16 lat i mają pisemną zgodę-skierowanie swojego proboszcza. Odpowiedni formularz zgłoszeniowy należy pobrać TUTAJ i wypełnić danymi osobowymi, a następnie udać się do swojego księdza proboszcza i poprosić o wyrażenie zgody na udział w takim kursie (proboszcz wypełnia dolną część formularza jemu właściwą). Warunkiem otrzymania pozwolenia na fotografowanie i filmowanie jest udział w całym cyklu szkoleniowym.

Na zakończenie, w dniu kursu, będą wręczane certyfikaty, natomiast imienne identyfikatory (niezbędne do okazywania kapłanom przed celebracją liturgiczną) zostaną wysłane pocztą do każdego z uczestników.

SPOSÓB ZGŁOSZENIA: 
1) Zgłoszenia przyjmowane są do 4 marca włącznie!
    > elektronicznie -  https://kwestionariusz.diecezja.tarnow.pl/Page/EventPage/2129
    > telefonicznie - 14-63-17-380 (Wydział Duszpasterstwa Ogólnego Kurii Diecezjalnej w Tarnowie)


2) Po zgłoszeniu swojego uczestnictwa oraz pobraniu i wypełnieniu formularza należy przesłać jego skan na adres: . W temacie e-maila należy wpisać: „Kurs foto -  nazwisko i imię”. Wysłanie tego emaila będzie równoznaczne z przyjęciem na kurs, co zostanie potwierdzone drogą elektroniczną.


3) Oryginał formularza należy przywieźć w dzień rozpoczęcia kursu i wręczyć go prowadzącemu (ks. Stanisławowi Garnczarskiemu). Należy dołączyć do niego:
    >jedno zdjęcie legitymacyjne (format 3,5 cm x 4,5 cm)
    >200 zł na pokrycie kosztów kursu

Uwolnienie polskiej lekarki w Czadzie. Relacja tarnowskiego misjonarza.

W piątek, 9 lutego 2024 roku w godzinach południowych, w Czadzie, w miejscowości Donamanga, w prowincji Tandjilé, została porwana polska lekarka, dr Aleksandra Kuligowska. Po trwającej cztery dni akcji poszukiwania i odbicia została ona uwolniona we wtorek 13 lutego.

Tuż przed południem dwóch mężczyzn towarzyszących trzeciemu, który wydawał się być "chory", pojawiło się przy bramie szpitala św. Michała w Donamanga prowadzonego przez Caritas diecezji Lai. Stróże, którzy zazwyczaj pilnują placówki medycznej, byli chwilowo nieobecni, udali się do pobliskiego meczetu na piątkową modlitwę. Ktoś chciał ich zatrzymać wyjeżdżających już ze szpitala z uprowadzonymi dwoma lekarzami (dr. Aleksandrą i dr. Carlosem, kombonianinem pracującym także w tym szpitalu), ale napastnicy wyciągnęli broń i strzelili w powietrze, by wymusić opuszczenie szpitala. Dr Aleksandra Kuligowska jest polską wolontariuszką, która przybyła do Donamanga w połowie grudnia 2023 roku.

Osobiście w poszukiwaniach brał udział od soboty 10 lutego minister bezpieczeństwa publicznego Generał Mahamat Charfadine Margui. W poniedziałek rano porywacze zadzwonili, informując, że chodzi o okup, nie podali jednak szczegółów. Dzięki namierzeniu pozycji telefonu udało się zlokalizować miejsce, gdzie lekarka była przetrzymywana, to wioska położona na terenie dużego lasu, około sześćdziesięciu kilometrów od Donomanga, w prefekturze Ndam. Przy pomocy francuskich sił stacjonujących w Czadzie, które dzięki swoim środkom technicznym umożliwiły dokładne zlokalizowanie grupy porywaczy, a także dzięki ogromnemu zaangażowaniu czadyjskich żołnierzy, we wtorek 13 lutego około godziny 17.35 pani Aleksandra została uwolniona.

Trzeba zaznaczyć, że w akcji poszukiwania i odbicia polskiej wolontariuszki i meksykańskiego brata kombonianin (obydwoje są lekarzami) bardzo wielką rolę odegrali czadyjscy żołnierze wspomagani przez wojsko francuskie. Nie można zapomnieć o pracy służb dyplomatycznych - wielką rolę na miejscu odegrali pracownicy Ambasady Francuskiej, Delegatury Unii Europejskiej, Nuncjatury Apostolskiej z osobistym zaangażowaniem Ambasadorów i wysokich Oficerów.

Odbita przez siły bezpieczeństwa polska lekarz, a wcześniej meksykańczyk brat Carlos, zostali przetransportowani helikopterem a później samolotem do stolicy Czadu N’Djameny. Tutaj na lotnisku wojskowym, we wtorek 13 lutego koło północy, oczekiwali z powitaniem Ambasador Francji Pan Eryk Gerarg i Generał Eryk Ozzane. Zarówno dr Aleksandra jak i brat Carlos czują się dobrze. W wielu parafiach w  Czadzie, nie tylko w diecezji Lai, gdzie położona jest miejscowość Donamanga, ale także w parafiach w stolicy, wierni modlili się o szybkie uwolnienie porwanej lekarki, co dokonało się dwa dni przed Światowym Dniem Chorych i modlitw w intencji Służby Zdrowia. Ze swej strony dziękuję wszystkim, którzy zaangażowali się w uwolnienie wolontariuszy, którzy z oddaniem pomagają ludności w Czadzie. (ks. Stanisław Worwa)

 

od prawej: Charge d'Affaire Nuncjatury Apostolskiej Mgr Matjaz Roter, Gen. Eric Ozzene, Doktor Aleksanrdra Kuligowska, Pan Artur (Polak, pracownik cywilny Armii francuskiej w Czadzie) i ks. Stanisław Worwa

 

Od prawej: Pan Wojciech Sontag (narzeczony Pani Aleksandry), Pani doktor Aleksandra Kuligowska, Brat Carlos i ks. Stanisław Worwa

 

Odbity brat Carlos przez brygade

Wielki Post to doskonała okazja, by przybliżyć się do źródła nadziei. Z tej okazji już po raz 10. rusza jubileuszowa Zdrapka Wielkopostna. Ma ona pomóc świadomie przeżyć Wielki Post. Uczestnicy przez 40 dni będą zdrapywać pola, na których czekają konkretne zadania do wykonania.

Jak mówi kierownik anteny RDN ks. Marcin Gryzło, na każdy dzień Wielkiego Postu autorzy przygotowali wyzwania, które rozbudzą w sercach pragnienie głębszej wiary oraz pomogą przekazywać ją dalej naszym bliskim. – Chcemy w ten sposób zachęcić naszych słuchaczy do wzięcia udziału w takich drobnych wyzwaniach. Codziennie jakieś drobne zadanie czy to dla siebie, czy dla swoich najbliższych. Te zadania są bardzo różne. Są to inspiracje i dla ducha i dla ciała. Małe wyzwania, które mogą nam pomóc lepiej, głębiej, ale też aktywnie i bardziej świadomie przeżyć nam Wielki Post.

 

Ks. Marcin Gryzło podkreśla, że są to wyzwania, które służą dobru. – Dobru mojego ducha, ale też pomagają pomyśleć o tych najbliższych, bo dobre uczynki czy to modlitwa, post, jałmużna lub jakikolwiek inny uczynek jest też ważna częścią tego okresu Wielkiego Postu i właśnie do tego chcemy zachęcić naszych słuchaczy przez drobne wyzwania właśnie w wielkopostnej zdrapce. 

 

W tym roku post rozpoczyna się Świętem Zakochanych, dlatego motywem graficznym tegorocznej zdrapki jest róża.

Wielkopostna zdrapka na antenie RDN Małopolska i RDN Nowy Sącz od poniedziałku do piątku o godzinie 10:45, a w sobotę tuż przed godziną 9.00.

Pierwsza edycja zdrapki odbyła się w 2015 roku i miała kilkuset uczestników. W kolejnych latach zdrapka docierała już do tysięcy osób w Polsce i poza granicami kraju. Dotarła nawet do Kazachstanu, Chin oraz Australii.

Organizatorem akcji jest Wspólnota Życia Chrześcijańskiego w Polsce.

 

Więcej na:

https://rdn.pl/234468/odkryj-zrodlo-nadziei-co-kryje-tegoroczna-zdrapka-wielkopostna/

 

W kościele Maksymiliana Kolbego w Tarnowie od rana gromadzili się starsi, młodzi i dzieci. Jak mówią, to ważny dzień, a popiół pozwala w przeżyciu Wielkiego Postu.

Środa Popielcowa, rozpoczynamy Wielki Post. – To obowiązek każdego katolika, żeby być dziś w kościele. – 'Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz” – to są słowa dzisiejszego dnia. – Czas pokuty, idziemy do kościoła przyjąć popiół i żeby przez 40 dni odmówić sobie czegoś. Jak wrócę z kościoła to się jeszcze pomodlę, obiadu nie gotuję, poszczę. Zjem coś raz dziennie i to wystarczy. – Post jest dla mnie świadectwem umartwienia duszy i ciała na pamiątkę tego co Chrystus zrobił dla nas. 

Popiół jest symbolem małości, ulotności ludzkiego życia – mówi ks. Jacek Olszak proboszcz parafii Świętego Krzyża i Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnowie. Wierni licznie w tym dniu idą do kościoła, by kapłani posypali ich głowy popiołem. – Środa Popielcowa jest takim przypomnieniem, że nasze życie jest ulotne, że jesteśmy prochem. Dziś jesteśmy, a jutro nas nie ma. Możemy mieć plany, różne osiągnięcia w życiu, ale kiedyś obrócimy się w proch, wcześniej czy później, nic ze sobą nie zabierając. To co pozostanie to jest to co dobrego zrobiliśmy, na ile współpracowaliśmy z łaską Bożą, żeby siebie zbawić i pomóc innym dojść do nieba. Czas nawrócenia, pokuty warto więc dobrze przeżyć.

W Środę Popielcową w kościołach w całej Polsce odbywa się zbiórka ofiar, które zostaną przeznaczone na pomoc humanitarną w tych rejonach Ukrainy, które najbardziej ucierpiały z powodu wojny, oraz na wsparcie uchodźców w Polsce, znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji.

Więcej na:

https://rdn.pl/234416/z-prochu-powstales-i-w-proch-sie-obrocisz-sroda-popielcowa-rozpoczyna-wielki-post/

 

 

Szukaj w serwisie

Search - K2 Improved Search Plugin by Offlajn
Przeszukuj - Kategorie
Przeszukuj - Kontakty
Przeszukuj - Artykuły
Przeszukuj - Doniesienia
Przeszukuj - Tagi

Nowości w serwisie

logo DT 300

ADRES: KURIA DIECEZJALNA

33-100 Tarnów, ul. Piłsudskiego 6
tel. centrala 14-63-17-300, fax 14-63-17-309
e-mail:kuria(at)diecezja.tarnow.pl

Administrator danych osobowych informuje, że wszystkie dane osobowe na stronie internetowej diecezji tarnowskiej umieszczone zostały za zgodą osób, których dane dotyczą lub umieszczone są na podstawie prawa.

Polityka prywatności serwisu Diecezji Tarnowskiej

 

Please publish modules in offcanvas position.

INFORMACJA DOTYCZĄCA PLIKÓW COOKIES
Informujemy, iż w celu optymalizacji treści dostępnych w naszym serwisie, dostosowania ich do Państwa indywidualnych potrzeb korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies użytkownik może kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszego serwisu internetowego, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies. Czytaj więcej Polityka prywatności Informację cookies strony internetowej zapewnia diecezja.tarnow.pl